Dlaczego stacja plan daltoński? Moja podróż w kierunku planu daltońskiego rozpoczęła się ponad 4 lata temu.
Od zawsze byłam osobą angażującą się i posiadającą mnóstwo pomysłów, którymi przy okazji zasypywałam moje koleżanki 😀.
Szukałam też drogi, która pozwoliłaby mi zmienić, na miarę swoich możliwości, tradycyjny system edukacji i otworzyć się na rzeczywiste potrzeby dziecka. Była bowiem u mnie duża niezgoda na szablonowe myślenie i działanie, pozbawione jednocześnie refleksji. Nie oznacza to, że wcześniej nie byłam takim nauczycielem. Oczywiście, że tak, ja również nie zastanawiałam się nad własnym działaniem i wpływem na rozwój dziecka. Niczego nie analizowałam
i szłam do przodu z przekonaniem, że wszystko jest tak, jak być powinno. Tak mnie przecież nauczono. Problem jednak w tym, że w szkole rzadko uczy się krytycznego myślenia, wręcz odwrotnie stawia się na przyjmowanie za pewnik tego, co jest nam przekazywane i niedyskutowanie.
Przyszedł jednak czas, gdy dostrzegłam, że nie tędy droga, że trzeba się zatrzymać, spojrzeć zarówno wstecz, jak i do przodu i dalej podążać już inną trasą, obrać nowy kierunek. Duży wpływ na moją przemianę miały również wcześniejsze doświadczenia edukacyjne, zarówno własne, jak i moich córek, które nie zawsze dotyczyły nas osobiście, ale wywoływały poczucie niezgody, przygnębienia czy niesprawiedliwości. Ponadto kolejne macierzyństwo w późniejszym wieku J przypomniało mi, jakie możliwości posiada młody człowiek, jak postrzega świat, jak chłonie wiedzę i czego potrzebuje. Dzięki temu odkryłam na nowo tajniki małego dziecka. To wszystko spowodowało, że zaczęłam szukać jakiejś alternatywy.
Obejmując zatem stanowisko dyrektora postawiłam na szkolenia własne i rady pedagogicznej z zakresu psychologii i neurodydaktyki. Uważam, że to podstawa, by zmienić swoje myślenie i poukładać sobie wszystko na nowo we własnej głowie. Dodatkowo spotkanie z Panią Marzeną Żylińską utwierdziło mnie w przekonaniu, że wszystko ze mną w porządku 😀, że droga którą obrałam jest jak najbardziej prawidłowa, że trzeba walczyć o lepszą edukację i jednocześnie przyszłość nas wszystkich. Świadomość tego, co się robi i w jakim celu, jest przy tym niezmiernie istotna, by mieć odwagę zmieniać siebie samego i wyznaczać kierunek własnego rozwoju. Wszystko jednak zależy od nas samych – złe nastawienie bowiem, jest jak przebita opona, jeśli jej nie zmienimy, nie ruszymy z miejsca. Ważne jest zatem, by to, co dla nas nowe nie postrzegać w kategorii problemu, a raczej wyzwania, aby próbować zmierzyć się z przeszkodami i dawać sobie przyzwolenie na popełnianie błędów.
To już ostatnia w tym roku (2021) edycja kursu online „Pedagogika planu daltońskiego” . Po jego ukończeniu staniesz się daltońskim nauczycielem i od Ciebie tylko będzie zależało, ile z tego podejścia zastosujesz w swojej pracy
W sierpniu rozpoczynamy sprzedaż, ale już teraz możesz zagwarantować sobie miejsce w grupie, której liczebność jest ograniczona. Wejść na daltononline.pl i zostaw maila.
Wszyscy uczymy się przecież przez całe życie, wzbogacamy swoje doświadczenia, poglądy, spostrzeżenia i to jest podstawą do samorozwoju w różnych aspektach. Może się oczywiście zdarzyć, że będziemy musieli się zatrzymać lub zawrócić, by coś zmienić, poprawić czy z czegoś zrezygnować, ale jest to niezbędne, by być autentycznym w tym co się robi, niczego nie udawać i osiągnąć zamierzone cele. Tak też było w naszym przypadku, ale dzięki temu dziś możemy być dumni z osiągnięć naszych przedszkolaków. Na co dzień odczuwamy niezmierną radość obserwując ich w działaniu, wzajemnym wsparciu i rozwoju. Dodatkowo kształtując podstawy kluczowych kompetencji przyszłości, nasze przedszkolaki mają możliwość odkrywać świat w poczucie wartości oraz wiary w swoje siły i możliwości oraz podejmują wiele zadań z własnej inicjatywy, wzmacniając motywację wewnętrzną do uczenia się.
W naszej podróży ogromnym wsparciem dla nas byli również Ania i Robert Sowińscy oraz Agnieszka Czeglik. Osoby z wielkim sercem, wiedzą, doświadczeniem i pasją. To oni wprowadzili nas w plan daltoński, odkrywając jego tajniki. Inspirowali nas do zmiany i podejmowania wyzwań. Dzięki nim i własnej pracy związanej ze studiowaniem literatury, systematycznym dokształcaniem i doskonaleniem, wyruszyliśmy w daleką, nieznaną drogę. Stacja, od której zaczynaliśmy jest już znacznie oddalona od nas i nie chcemy do niej wracać. Jednak mimo uzyskanego certyfikatu „Przedszkola z planem daltońskim” nasza podróż się nie kończy. Nadal bowiem będziemy się doskonalić i wzmacniać filary daltońskie, a więc samodzielność, odpowiedzialność, współpracę, refleksję i dodaną przez nas relację. Mamy nadzieję, że dzięki temu przeżyjemy jeszcze wiele wspaniałych przygód i będziemy podziwiać piękno otaczającej nas rzeczywistości.
Larysa Pyzik-Dziubczyńska
Dyrektor Publicznego Przedszkola Nr 8 im. Janka Wędrowniczka w Koninie
