Kiedy dowiadujesz się, że moje dziecko ma cukrzyce typu 1, świat na chwilę staje w miejscu. Życie z dzieckiem ze stwierdzoną cukrzycą typu 1 nie należy do najłatwiejszych, codzienne zmagania, rutyna i strach przed chorobą to wyzwanie nie tylko dla rodziców, ale również nauczycieli. Dr Andrzej Śliwerski to psycholog, certyfikowany psychoterapeuta poznawczo-behawioralny i przede wszystkim ojciec wspaniałego syna Sebastiana, który na co dzień zmaga się z cukrzycą typu 1. To jak to jest z tym w praktyce? Przede wszystkim nie można się bać, z cukrzycą typu 1 można prowadzić normalne życie codziennie, oczywiście wiąże się to z pewnymi regułami, których trzeba przestrzegać, jednak jak się chce, to wszystko można ze sobą połączyć.
Zacznijmy od szkoły.
Najważniejsze, żeby dziecko nie czuło się wykluczone i miało poczucie bezpieczeństwa. Trzeba mieć na uwadze, że uczniowie mogą potrzebować podczas lekcji podnieść sobie poziom cukru, pójść do toalety albo zadzwonić do rodziców (powinni być w stałym kontakcie), wtedy trzeba na to pozwolić. Nauczyciele powinni również wiedzieć, że usypianie na lekcjach, kręcenie na krześle, nie zawsze są efektem znudzenia, a mogą być pierwszymi sygnałami cukrzycy typu 1. Dlatego, jeśli zauważycie takie zachowania wśród swoich uczniów, najlepiej poinformować o tym rodziców.
System ciągłego monitoringu
System ciągłego monitoringu cukru jest bardzo ważny, ponieważ można przez cały czas kontrolować, o ile wzrasta, bądź spada cukier w ciągu dnia. Jednak trzeba wiedzieć, że prędzej, czy później przyjdzie moment buntu. Dziecko z cukrzycą zacznie stawiać się nie tylko przeciwko własnej chorobie, ale również nadmiernej kontroli, dlatego trzeba wypracować z nim jak najlepsze relacje, oparte na prawidłowej komunikacji. Rodzice muszą poradzić sobie z własnym lękiem, żeby nie przytłaczać młodych swoim strachem. Dziecko musi nauczyć się radzić sobie samo, dlatego Dr Andrzej z synem mają umowę między sobą. Sebastian doskonale zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji, wie, że musi kontrolować swój poziom cukru, aby móc realizować swoje pasje.
Pamiętacie, że z dzieckiem z cukrzycą typu 1 można normalnie funkcjonować, bawić się, a wszystkie kwestie związane z chorobą stają się czymś zwyczajnym. Kluczem do odnalezienia równowagi, to zaakceptowanie tego faktu z całą rodziną. Pracujcie razem i wspierajcie się wzajemnie, a wszystko będzie w najlepszym porządku. Zapraszamy na rozmowę o życiu z dzieckiem ze stwierdzoną cukrzycą typu 1. Dr Andrzej Śliwerski opowiedział nam swoją historię oraz poruszył wiele ważnych aspektów związanych z chorobą. Całą rozmowę znajdziecie jak zawsze na naszym kanale.