Uderzające jest to, że w wielu artykułach na temat organizacji klasy bardzo często używa się słowa „dyscyplina” (w rozumieniu: problemy wychowawcze ). W artykułach pod tytułem:
„Jak radzić sobie z problemami wychowawczymi w skutecznym zarządzaniu klasą” przeważnie można znaleźć porady, jakie środki wychowawcze nauczyciele mogą zastosować. W edukacji daltońskiej nie koncentrujemy się na walce z negatywnymi zachowaniami, ale stymulujemy wewnętrzny rozwój dyscypliny. Naszym celem nauczania jest, aby uczniowie nie tylko stawali się odpowiedzialnymi za własny proces uczenia się, ale również za otoczenie, w którym pracują.
Dajemy im prawdziwe zakresy obowiązków. Niestety są też inne pomysły na wychowanie. W jednym z artykułów znalazłem tę poradę dla nauczycieli:
„Chciałbym zaproponować sposób, który sprawi, że dzieci poczują się jakby miały rzeczywiście wpływ na to,jak ich klasa pracuje”.
Twierdzę, ze dawanie dzieciom tylko poczucia, jakby miały na coś wpływ, jest moim zdaniem bardzo dziwnym podejściem, pozbawionym szacunku do dziecka. Gdy dziecko nie czuje się odpowiedzialne, trzeba będzie się liczyć z realnymi problemami wychowawczymi w przyszłości.
Edukacja daltońska opiera się na spójności trzech założeń:
ODPOWIEDZIALNOŚĆ – WOLNOŚĆ – WSPÓŁPRACA.
To jest współzależność, która zmienia uczniów w partnerów w procesie edukacyjnym.
W edukacji daltońskiej na pierwszym miejscu stawia się wizualizację organizacji zajęć, dając jednocześnie dzieciom możliwość bycia właścicielem procesu uczenia się.
Ale mam jeszcze radę… kiedy staracie się wizualizowac organizację zajeć, nie popadajcie w przesadę, co pokazuje zdjecie powyżej.
Roel Röhner
President Daltoninternational
tłum:SoR (tekst oryginalny na www.daltonroel.blogspot.com)