Czym są zainteresowania?
Trudno sobie wyobrazić rozmowę o zachowaniu dziecka, motywach jego postępowania czy charakteryzowaniu osobowości bez użycia tego terminu. Mówimy, że dziecko „interesuje się” , gdyż:
– posiada rozległe wiadomości w tej dziedzinie,
– większość czasu poświęca na doskonaleniu swojej pasji,
– sam szuka kontaktu z informacjami z danego tematu,
– nie czuje upływającego czasu, jaki na te działania poświęca.
Według Antoniny Guryckiej* „ Zainteresowanie – jest to względnie trwałe obserwowalna dążność do poznania otaczającego świata przybierająca postać ukierunkowanej aktywności poznawczej o określonym nasileniu, przejawiająca się w selektywnym stosunku do otaczających zjawisk to znaczy:
– w dostrzeganiu określonych cech przedmiotów oraz związków i zależności między nimi, a także wybranych problemów,
– w dążeniu do ich zbadania, poznania, rozwiązania,
– w przeżywaniu różnorodnych uczuć (pozytywnych i negatywnych) związanych z nabywaniem i posiadaniem wiedzy”
Co my możemy zrobić, aby te zainteresowania rozbudzać ?
1. Obserwujmy swoich wychowanków,
2. Inspirujmy dzieci różnymi gatunkami sztuki malarskiej i innego rodzaju oddziaływań artystycznych,
3. Zachęcajmy do przedstawień teatralnych, w których mogą się wcielać w różne role,
4. Nie oceniajmy wytworów dzieci – unikajmy konkursów mających na celu porównywanie wytworów dzieci pod względem „piękna”,
5. Eksperymentujmy z dziećmi, niech samodzielnie wyciągają z nich wnioski,
6. Przydzielajmy dzieciom różne zadania i obowiązki do wykonania w różnych grupach,
7. Zapoznajmy z zadaniami otwartymi
8. Dzielmy zdobywane kompetencje na mniejsze etapy i cieszmy się razem z dzieckiem zdobyciem każdego z nich,
9. Wspierajmy, organizujmy przestrzeń w taki sposób aby zachęcała do działania,
10. Nie zapominajmy o obszarach: poznawczych, motorycznych i emocjonalnych – bo to co sprawia radość zachęca do dalszych ćwiczeń.
* Antonina Gurycka „Rozwój i kształtowanie zainteresowań” WSIP Warszawa 1973 (str. 33 – 34)
