Helen Parkhurst pisała, że „prawdziwe współżycie społeczne jest więcej niż kontaktem – jest współdziałaniem i wzajemnem oddziaływaniem na siebie”. Można to zaobserwować u dzieci podczas pracy grupowej czy podczas zadań w parze daltońskiej. Można to również zaobserwować w grupie zrzeszających zainteresowanych planem daltońskim nauczycieli, rodziców, którą tworzą Ania i Robert Sowińscy. Codzienne posty, coniedzielne spotkania tzw. livy ze wspaniałymi gośćmi, cotygodniowe podcasty, coroczne konferencje daltońskie pozwalają Nam odkryć Daltona, zobaczyć i usłyszeć ciekawe rozwiązania edukacyjne, inspirować się i zmieniać polską szkołę.
Podczas kwietniowej konferencji „Daltońskie Inspiracje 2019” oraz warsztatów, które miałam przyjemność tam prowadzić zapraszałam wszystkich tych, którzy chcieliby zobaczyć jak pracuję planem daltońskim w edukacji wczesnoszkolnej. Kasia Noculak – Sztucka ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Puszczykowie wyraziła chęć i pozostałyśmy w kontakcie. Dzisiaj przyjechała wraz ze swoją koleżanką Anią by zaobserwować zajęcia. Spędziły z moją klasą dwie godziny, ze względu na udział dzieci w zawodach pływackich.
Kasia i Ania mogły zobaczyć jak dzieci planują swoją tygodniową pracę na karcie zadań oraz jak wykonują wybrane zadania daltońskie. Następnie dzieci pracowały w grupach rozwiązując pięć przygotowanych zadań dotyczących życia pszczół. Zostały one rozłożone na pięciu stacjach. Tam miały możliwość korzystania z przygotowanego źródła. Co 10 minut grupa zmieniała stację. Tym samym cała klasa pracowała przez 50 minut, była bardzo zaangażowana. Czasu na podsumowanie nam nie starczyło, zrobimy to kolejnego dnia.
Moja rola została zminimalizowana. Dzięki temu mogłam wraz z gośćmi obserwować pracę dzieci oraz odpowiedzieć na wszystkie nurtujące pytania. Podzieliłam się z Kasią i Anią swoimi materiałami o pszczołach, które będą mogły wykorzystać w swojej pracy lub zainspirują nimi się do stworzenia swoich.
Dzielmy się i współpracujmy. Inspirujmy się.
Margareta Pierzchalska