Od kilku dekad jesteśmy świadkami zmian w świecie edukacji. W erze cyfrowej, w której nowe technologie i globalizacja stały się nieodłącznymi elementami naszego życia, edukacja w Polsce poszukuje balansu pomiędzy tradycyjnymi wartościami a nowoczesnymi podejściami. Nie ma niestety nadal długofalowej strategii, którą realizowałyby kolejne rządy, a byłaby akceptowalna społecznie i dawała szansę na jeszcze większy rozwój naszego kraju w przyszłości. Na szczęście powstaje coraz więcej i coraz prężniej działających enklaw, w których dzieci rozwijają się w opraciu o najnowsze osiagnięcia edukacyjne na świecie.
Jednym z innowacyjnych podejść, choć znanych od 100 lat, jest plan daltoński, który bazuje na trzech filarach: samodzielności, wolności i współpracy. To właśnie te filary stanowią odpowiedź na pytanie, jak przygotować uczniów do życia w XXI wieku, kształtując w nich kompetencje przyszłości. W świecie, gdzie informacje są na wyciągnięcie ręki, nauczyciele stają przed wyzwaniem kształcenia uczniów, którzy potrafią myśleć krytycznie, współpracować i działać samodzielnie.
Podczas naszej rozmowy w EduKOSMOSIE z doświadczoną nauczycielką, Aleksandrą Pietrańczyk, widać było, jak kluczowe jest rozwijanie profesji nauczyciela w kontekście współczesnych wyzwań. Ola, będąc zwolenniczką indywidualizacji nauczania, podkreślała, jak ważne jest, aby uczniowie byli partnerami w procesie edukacyjnym.
Jednym z zagadnień, jakie wzbudziło zainteresowanie widzów, komentujących na bieżąco naszą rozmowę, była lektura obowiązkowa i sposób jej przedstawienia młodzieży. Jak to się stało, że dzieła, które są perłami literatury, stały się dla wielu uczniów przeszkodą do pokonania, zamiast inspiracją do dyskusji? Wypowiedzi w wywiadzie wskazują, że problem nie leży w samych tekstach, ale w sposobie, w jaki są one omawiane.
Przykładem mogą być „Dziady” Adama Mickiewicza. Warto zastanowić się, jak przedstawić to dzieło, aby nie koncentrować się wyłącznie na martyrologii, ale dostrzec w nim głębokie przemyślenia dotyczące ludzkiej natury, potęgi myśli czy relacji między jednostką a społeczeństwem. Film dokumentalny o polonistce, która wyjechała na Syberię, może być doskonałym punktem wyjścia do omówienia tych zagadnień, podobnie jak dyskusja nad potęgą ludzkiej myśli, która pojawia się w prologu dzieła.
Konkluzją, jedną z wielu, jakie rodzą się po takich spotkaniach, jest to, że innowacje w edukacji nie zastąpią wartości przekazywanych przez kreatywnych nauczycieli. To oni, z pasją i zaangażowaniem, przekazują uczniom wiedzę, budując przy tym relacje oparte na wzajemnym szacunku.
Współczesna edukacja w Polsce to nadal próbą racjonalnego połączenia tradycji z innowacją. To poszukiwanie odpowiedzi na pytania, jak wychować pokolenie, które będzie zdolne stawić czoła wyzwaniom przyszłości, rozwijając przy tym wartości takie jak samodzielność, odpowiedzialność i współpraca.
Zapraszamy na cały wywiady TUTAJ.
