Niewiarygodne jak pięknie współgrają ze sobą edukacja daltońska, inteligencje wielorakie i ocenianie kształtujące. Takiego odkrycia dokonałam w ostatnim roku szkolnym, a pracuję jako nauczyciel już 30 lat – czy to nie wspaniale? Placówka, w której nauczam, Szkoła Podstawowa im. Mieczyslawa Czychowskiego w Dzbeninie jest pionierką w kształtowaniu nowej, alternatywnej edukacji.

Przygotowując program zaawansowanych szkoleń dla tych nauczycieli, którzy rozwijają w swoich placówkach plan daltoński, dbamy o to, aby treści przekazywane na spotkaniach z jednej strony były spójne z ideami Helen Parkhurst, a z drugiej strony pozwalały uczestnikom mieć pewność, że narzędzia i sposoby pracy o jakich mówimy były dostosowane do wymogów edukacji XXI wieku.

Spotykając się z nauczycielami w wielu miejscach Polski w jednym zazwyczaj celu, czyli po to aby przeprowadzić szkolenie-warsztat na temat planu daltońskiego, zdajemy sobie sprawę z tego, że nie zawsze placówka stanie się za kilka lat szkołą czy przedszkolem daltońskim. Najważniejsze, aby dać kolejnym osobom możliwość skorzystania z osiągnięć Helen Parkhurst i edukatorów, którzy później rozszerzali możliwości pracy tą metodą dostosowując ją do współczesnych czasów.

W czasie pobytu w Polsce Roela Roehnera, Prezydenta Fundacji Dalton International, który przyjechał na zaproszenie Polskiego Stowarzyszenia Dalton odbyło się wiele spotkań i wykładów. Jeden z nich miał miejsce w Warszawie 22 listopada 2015 roku, na Akademii Pedagogiki Specjalnej, a uczestnikami była grupa studentów studiów podyplomowwych, których kierownikiem jest dr Ewa Lewandowska.

Po 5 latach od momentu pojawienia się książki Roela Roehnera i Hansa Wenke „Pedagogika planu daltońskiego” można zacząć podsumowywać te bardzo ciekawe dla polskiej edukacji lata. Rozwój ruchu daltońskiego w Polsce zbiegł sie w czasie z szeroko zakrojoną akcją w polskich szkołach związanych z indywidualizacją nauczania.