Materiał powstał w 2000 roku na potrzeby wydawnictwa Muza Szkolna w oparciu o pakiet podręczników Marii Lorek serii „Słońce na stole”* dla klasy drugiej , a przede wszystkim ćwiczeń, których  byłam współautorem. Do jednych z nich opracowałam zestaw scenariuszy i opisów dla nauczycieli, którzy tak jak ja chcieliby przejść przez jeden semestr w jednym bloku tematycznym. Nazwałam go „PRZYGODY SZPERUSIA W KRAINIE ASTRONOMII”.  Zapraszam do mojego tekstu z tego okresu, który jest wstępem do Przygód bo czytając go po prawie dwudziestu latach nic nie stracił na swojej aktualności, pozwala również zapoznać się z ideą jaką kierowałam się podczas tworzenia mojego programu autorskiego. Jest to również początek mojej drogi zawodowej, która doprowadziła mnie do miejsca, w którym teraz jestem. Zaczynałam od fascynacji Freinetem i Kamińskim, teraz jest Helen Parkhurst. Na końcu tekstu znajduje się link do filmu z 1992 roku, który został zarejestrowany podczas zajęć jakie prowadziłam ze swoja klasą. Ten film jest też wskazówką dla młodych nauczycieli jak można pracować integrując treści z różnych edukacji, organizując zajęcia w sposób angażujący, dając możliwość uczenia się współpracy i  cieszenia się z jej wykonywania czy to samodzielnie czy w zespole.    „Wiele z publikowanych ostatnio prac dotyczących edukacji stawia pytania, jakie dyspozycje należy szczególnie kształcić…

Helen Parkhurst pisała, że „prawdziwe współżycie społeczne jest więcej niż kontaktem – jest współdziałaniem i wzajemnem oddziaływaniem na siebie”. Można to zaobserwować u dzieci podczas pracy grupowej czy podczas zadań w parze daltońskiej. Można to również zaobserwować w grupie zrzeszających zainteresowanych planem daltońskim nauczycieli, rodziców, którą tworzą Ania i Robert Sowińscy. Codzienne posty, coniedzielne spotkania tzw. livy ze wspaniałymi gośćmi, cotygodniowe podcasty, coroczne konferencje daltońskie pozwalają Nam odkryć Daltona, zobaczyć i usłyszeć ciekawe rozwiązania edukacyjne, inspirować się i zmieniać polską szkołę. Podczas kwietniowej konferencji „Daltońskie Inspiracje 2019” oraz warsztatów, które miałam przyjemność tam prowadzić zapraszałam wszystkich tych, którzy chcieliby zobaczyć jak pracuję planem daltońskim w edukacji wczesnoszkolnej. Kasia Noculak – Sztucka ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Puszczykowie wyraziła chęć i pozostałyśmy w kontakcie. Dzisiaj przyjechała wraz ze swoją koleżanką Anią by zaobserwować zajęcia. Spędziły z moją klasą dwie godziny, ze względu na udział dzieci w zawodach pływackich. Kasia i Ania mogły zobaczyć jak dzieci planują swoją tygodniową pracę na karcie zadań oraz jak wykonują wybrane zadania daltońskie. Następnie dzieci pracowały w grupach rozwiązując pięć przygotowanych zadań dotyczących życia pszczół. Zostały one rozłożone na pięciu stacjach. Tam miały możliwość korzystania z przygotowanego źródła. Co 10 minut grupa zmieniała stację. Tym…

Moja przygoda z planem daltońskim trwa już drugi rok. Jestem zachwycona intuicyjnością metody oraz jej przydatnością w pracy z dziećmi w przedszkolu i w szkole.  Rodzice moich dzieci bardzo sobie cenią spotkania z planem daltońskim, które prowadzę. Widzą jak wielkie postępy dzieci poczyniły w zakresie samodzielności, odpowiedzialności  i współpracy. Praca z grupą dzieci 3, 4, 5, 6 jest bardzo wymagająca. Po roku pracy widać już jednak było wymierne efekty. Dzieci opiekują się sobą nawzajem, są bardzo samodzielne. Dla mnie jednak ważna jest bardzo sprawa motywacji wewnętrznej, która wyraźnie jest zauważalna wśród moich wychowanków. Ja po prostu już nie mogę stosować żadnych „motywatorów” typu naklejki, czy inne podarunki. Nie ma takiej potrzeby. Dzieci lubią wspólnie pracować w zespole czy grupkach. Każde dąży do samodzielności i ma ogromną satysfakcję z pokonywania kolejnych etapów zdobywania sprawności. Zauważyłam ,że ta satysfakcja jest już nagrodą samą w sobie – nie trzeba przesadzać ze stymulatorami, bo czym w końcu zachwycimy nasze dzieci?  Ostatnio świetnie współdziałaliśmy podczas zajęć o zwierzętach. „Tydzień ze zwierzętami Afryki”: W tym czasie poznaliśmy nowy kontynent – Afrykę. Poznawaliśmy warunki życia, oraz zwierzęta afrykańskie. Dokonywaliśmy ich podziału na ssaki, ptaki oraz gady. Podczas całego tygodnia zbieraliśmy informacje o zwierzętach kolorowaliśmy je ( samodzielnie…

Karnawał to nie tylko czas pląsów i tańcowania. Dzieci z Samorządowego Przedszkola nr 2 w Szubinie przekonały się, że czas zabawy można połączyć z konstruktywną pracą, w której rozwijanie  samodzielności oraz umiejętności współpracy będzie podstawą harców i fetowania. Na zorganizowanym Balu Daltońskim pod nazwą „W zdrowym ciele dobrze zorganizowany duch” dzieci odziały się w ubrania  kolorów dni tygodnia daltońskiego anturażu. Stając w obliczu wykonania zadań, które przyczyniają się do kształtowania prawidłowych nawyków zdrowotnych, odziani w koszulkach o barwie czerwonej, niebieskiej, pomarańczowej, zielonej i żółtej, zapoznały się z etapami przebiegu uroczystości. Każda grupa miała swojego przedstawiciela – „prawą rękę”, która była pomocnikiem i przewodnikiem swoich kolegów. To właśnie owi pomocnicy pokazywali dzieciom ilustracje, rozdawali karty pracy i sprawdzali poprawność wykonania zadań wraz z kontrolowaniem czasu ich realizacji. Dzieci na powitanie zatańczyły „Kaczuchy”, by przywołać atmosferę właściwą dla karnawału, ale zaraz potem przyszedł czas na grupową pracę. Przedszkolaki w zespołach układały z puzzli znaczki dyżurnych oraz zegar daltoński, wyodrębniały chronologicznie plan dnia pobytu w przedszkolu i kolorowały odrysowane dłonie, symbolizujące „prawą i lewą rękę”. Zadania były dostosowane do możliwości dzieci, a na ich wykonanie miały 5 minut. Najważniejsza była w tej sytuacji współpraca, jako podstawowy czynnik sukcesu. Po sprawdzeniu zadań przez wybrane…

Pracując z Uczniami czasami stawiam sobie takie pytania: Który filar planu daltońskiego jest najcenniejszy w edukacji? Który filar jest najbardziej widoczny? Który filar będzie miał największe zastosowanie w przyszłości? I nie potrafię na nie jednoznacznie odpowiedzieć. Zdecydowanie współpraca jest widoczna w życiu codziennym dorosłego człowieka, a w szczególności w pracy nauczyciela, a u Nauczycieli – Daltonek mieni się kolorami. Sierpniowe spotkanie „Lato z planem daltońskim” było inspirujące, pełne emocji , wymiany doświadczeń i czasem nawiązywania znajomości. I choć mogłoby się wydawać, że one pozostaną tylko na facebookowej płaszczyźnie, to okazało się, że Daltonki podjęły współpracę i niestraszne im były kilometry. Z początkiem lutego miałam przyjemność gościć w swojej Szkole Podstawowej nr 7 w Poznaniu trzy Daltonki ze Szkoły Podstawowej w Maszewie Dużym – Joasię Dylewską, Olę Brzozowską i Olgę Szygowską. Wprowadzają One elementy planu daltońskiego w swojej pracy z uczniami w klasach I-III. Zdecydowały się przyjechać do mnie i zaobserwować jak wygląda sala lekcyjna, prowadzone zajęcia – taki cały daltoński dzień w szkole podstawowej. Nasze środowe spotkanie rozpoczęłyśmy, jeszcze bez udziału dzieci, późno popołudniowym spacerem uliczkami Poznania, a zakończyłyśmy w cudownej scenerii Ptasiego Radia – kawiarni , gdzie przy kawie i jagielniku rozmawiałyśmy oczywiście o Daltonie. Wzajemnych pytań i odpowiedzi nie było końca. Następnego dnia w czwartek spotkałyśmy się w Siódemce, gdzie pokazałam im…