Czy technologia przesłania nam znaczenie natury i dobrostanu w edukacji? Oto pytanie, które zdominowało ostatnią dyskusję na temat współczesnych wyzwań w nauczaniu. W erze, gdy młode pokolenia są jednocześnie twórcami i krytykami technologii, nasze podejście do edukacji wymaga pilnej rewizji.
Młodzież z pokolenia Z zaczyna się buntować. Chociaż są oni silnikami rozwoju technologicznego, coraz głośniej wyrażają pragnienie oderwania się od ekranów. To jeszcze nie jest masowy trend, ale jest zauważalny. Dlatego edukacja powinna zaczynać od nauczania umiejętności związanych z dobrostanem – jak skoncentrować uwagę, jak oddychać, jak zauważyć 'tu i teraz’.
Badania naukowe potwierdzają korzyści płynące z medytacji, ćwiczeń oddechowych i kontaktu z naturą. Istnieją bakterie żyjące w glebie, które wpływają na nasze poczucie szczęścia i zdrowie psychiczne. To drobiazgi, ale mają ogromne znaczenie w kontekście zdrowia psychicznego i fizycznego dzieci i młodzieży.
Nasz obecny system edukacyjny jest nieadekwatny i przestarzały. Mimo dostępu do nowych technologii, nadal uczymy dzieci siedzieć w ławkach i słuchać, zamiast rozmawiać i pracować projektowo. Ocenianie wiedzy również jest przestarzałe i nieadekwatne do współczesnych czasów. W erze, gdy algorytmy mogą generować eseje, tradycyjne metody oceny wiedzy są już nie tylko nieskuteczne, ale i mylące.
Pojawiają się też pytania o jakość studentów. Obserwuje się spadek ich zainteresowania, zaangażowania i zdolności do samodzielnego poszukiwania wiedzy. Może to być wynik przesytu informacji czy braku adekwatnej edukacji na temat tego, jak efektywnie się uczyć?
Ostateczne pytanie dotyczy kompetencji cyfrowych. Jeżeli nie zaktualizujemy programów nauczania i nie dostosujemy ich do nowych realiów, ryzykujemy wypuszczenie na rynek pracy młodych ludzi nieprzygotowanych do życia w erze cyfrowej.
Dlatego, jeżeli chcemy zająć się przyszłością edukacji, musimy natychmiast zacząć pracę nad nowymi programami i metodami nauczania, które będą zgodne z potrzebami młodzieży i współczesnymi wyzwaniami. To zadanie dla nauczycieli, ale też dla całego społeczeństwa.
Tekst powstał z inspiracji rozmowy, jaka miała miejsce w podcaście EduKOSMSOS z profesor Joanną Mytnik z Centrum Nowoczesnej Edukacji Politechniki Gdańskiej
