Jestem nauczycielem wychowania przedszkolnego z 28 letnim stażem. Pracuję w jednym z łódzkich przedszkoli. Uwielbiam działać z dziećmi w grupach mieszanych wiekowo choć nie zawsze mam taką możliwość. Moją ulubioną metodą pracy jest metoda projektu choć znam wiele i korzystam z każdej z nich tworząc własna niepowtarzalną.
Zawsze ze smutkiem podchodzę do sytuacji, kiedy, tak wiele mówi się o zmianie w szkole, o projektach dla szkół, a zupełnie pomija się okres przedszkolny tak bardzo ważny w życiu każdego z nas. Przychodzimy na ten świat, aby żyć własnym życiem , a do tego potrzebna jest samorealizacja oparta na samodzielności, odpowiedzialności, współpracy, doświadczaniu. Jeśli dziecko jest pozbawione możliwości działania, nigdy nie pozna siebie, swoich zdolności , swoich uczuć. Nigdy nie stanie się tym, kim mogłoby się stać. A wszystkie te procesy zaczynają się właśnie w wieku przedszkolnym, kiedy mózg dziecka rozwija się najbardziej. Wiele pracy jeszcze przed nami ( nauczycielami), aby ten proces mógł rozkwitnąć. Jest wielu nauczycieli, którzy zasiali już ziarenko zmiany, a ja cały czas spoglądam z nadzieją robiąc swoje, że będą z tego niezłe plony. Mając młodych nauczycieli na stażu, wolontariuszy z programu Erasmus +, działając w e- Twinningu , prowadząc lekcje on – line z dzieciakami z Kenii pokazuję i uczę, że można realizować podstawę programową, a nawet i więcej , nie pisząc planów miesięcznych 20 stronicowych i nie pracując na pakietach, książkach, gotowych programach, które pozbawiają młodych nauczycieli kreatywności, twórczego myślenia ,działania, a przede wszystkim samodzielności, odpowiedzialności i współpracy czyli wszystkich tych filarów, które powinny być fundamentami w rozwoju dzieci.
Opowiem wam moje doświadczenie jakie miałam przyjemność przeżyć w Warszawie na jednym ze swoich szkoleń. Przyjechało nas ok. 60 nauczycieli z różnych zakątków Polski i poziomów edukacji. Jedna szalona pasjonatka – prowadząca dała każdemu z nas zapakowany zestaw 7 żółto – czerwonych klocków Lego. Powiedziała , ze dzieciom, tego nie robi, ale nam podkręci atmosferę i wprowadzi ograniczenie czasowe na wykonanie zadania. A zadanie było takie: na słowo start odpakuj swoje klocki i ułóż z nich kaczkę – macie na to 30 sekund. Po tym czasie dostaliśmy nowe zadanie : znajdź taką samą kaczkę jak twoja. I wiecie co – może to Was przekona do tego, aby nie korzystać z gotowców, książek, zestawów – tylko ZAUFAĆ SOBIE
Nie było takiej samej kaczki. Właśnie w ten sposób myślą dzieci, nie ma takich samych odpowiedzi na to samo pytanie, nie ma takiego samego narysowanego drzewa, nie każdy musi uwielbiać kotlety mielone, a większość z nas mimo XXI wieku nadal sadza dzieci do stolików i każe robić to samo zadanie, w ten sam sposób. A dla dzieci w okresie przedszkolnym, ważne jest by czuły się wolne w podejmowaniu inicjatywy. Nasza rola sprowadza się jedynie do dawania impulsów, pozwolenia na samodzielność, odpowiedzialność i bycia obok nich. Dowodem na to może być mój projekt PZD – Poznać, Zrozumieć , Doświadczyć – projekt o ziołach. Dwa lata temu chciałam przekonać dzieci, że zdrowe jedzenie może być smaczne i nie koniecznie słone i słodkie.
Cały opis projektu jest do pobrania za tym linkiem: Projekt PZD
Joanna Paluszkiewicz
Przedszkole Miejskie nr 118 w Łodzi